Giorgi Kopadze – Master in Management 2017 . IE Business School
Reading:
Don’t write me (ნუ მწერ) by მირზა გელოვანი – Mirza Gelovani, (1917 – 1944).
Don’t write me, that the almond trees blossomed in our garden,
That the sky came down on Mtatsminda hill,
That Georgia in this spring, as always, looks like a gem.
Don’t write me… I know in which colors Tbilisi is blossoming now,
I know that somebody walks in fields at night,
And makes the ground green for the morning.
I also know, that a good weather brings pleasant heartbeat,
And if bullets mercy me till the end,
And if we meet springs together again,
I’ll say to you, that I came from battles and will stay with you till the death,
That the sun of the spring is beautiful, like the sun of victory — after the war.
—
რომ მთაწმინდაზე ცა დაწვა თითქოს,
რომ საქართველო ამ გაზაფხულში,
როგორც ყოველთვის, წააგავს ხვითოს,
ნუ მომწერ… ისეც ვიცი, რაგვარი
ფერებით ყვავის თბილისი ახლა,
რომ ვიღაც დადის მინდვრებში ღამით
და დილისათვის ამწვანებს ნახნავს.
მე ისიც ვიცი, რომ კარგ ამინდებს
მოაქვთ გულების საამო ფეთქვა
და თუ ბოლომდის ტყვია დამინდობს,
თუ გაზაფხულებს შევხვდებით ერთად, –
გეტყვი, რომ მოვედ ბრძოლანახული
და სიკვდილამდის შენთან დავრჩები,
რომ ლამაზია მზე გაზაფხულის,
ბრძოლების შემდეგ – მზე გამარჯვების.